Parkinson Hastalığı

Parkinson Hastalığı müsküler rijidite, titreme, bradikinezi(iatrojenik parkinsonizm Parkinson Hastalığına çok benzer major trankilizanlar başta olmak üzere birtakım ilaçlar tarafından indüklenebilirler; her zaman geri dönüşümlüdürler) ile karakterizedir. Özellikle substantia nigradaki nöronların dejenerasyonu gibi beyin dopamin nöronal sistemlerinin disfonksiyonunun neden olduğu pato-fizyolojik bir durum olduğu düşünülür. Dejenerasyonun nedeni bilinmemektedir. Bu hastalık 100.000 kişide 130 kişiyi etkiler. Uzun yıllar içerisinde yavaş bir ilerleme gösterir ve genellikle ölümcül değildir. Geç dönemlerde hastaların 1/3’ünde kademeli bir bunama gözlenir ve bu paranoya, konfüzyon, görsel halüsinasyonlar şeklinde belirti verir. Hastada yutma problemi ve oral sekresyonların kontrolünde azalma gözlenir.

Xerostomi ve disoryantasyona neden olabilen ilaç tedavisi hastalığın etkilerini kontrol etmek amacıyla rutin olarak kullanılır. Tedavi planlarında motor becerilerin limitleri ve titreme göz önünde bulundurulmalıdır. Koruyucu dental programa aile üyeleri ve bakıcının da dahil edilmesi gereklidir. Takip randevuları, topikal florid ve antiplak ajanları sık sık kullanın.

Uygun tedavi hedefleri:
– hastayı akut hastalıktan korumak
– oral fonksiyonların devamlılığı sağlamak
– hastanın kişisel imajını en üst düzeye çıkararak estetiği korumak
– hastanın kendi ağız sağlığı bakımını yapmasını kolaylaştırmaktır.

Klinik olarak gözönünde bulundurulması gerekenler:
– Parkinson Hastalığı olan bireylerde kısa randevulara gerek duyulur
– hasta tekerlekli sandalyeden diş hekimliği sandalyesine transfer edilmelidir
– eğer hasta burnundan nefes alabiliyorsa rubber dam kullanışlı olabilir
– hasta yatay pozisyonda yatırılmamalı(havayolunu korumak için); 45derecelik açı ile pozisyonlandırılabilir.